مدرک دکترای بنده شهرسازی است و تا ۱ تا۲ سال پیش بیشتر فعالیت هایم در زمینه معماری بود ولی به دلیل تغییراتی فعالیتم را در زمینه شهرسازی بیشتر کردم ، وکاراموزی های زیادی رو رفتم و بشدت به کاراموزی معتقدم و امروزه نبود کاراموزیدرست بنظر من باعث خلا در دنیای مهندسی شده چون خیلی از موارد در دانشگاه ها قابل تدریس نیست ، در رشته معماری برای کسانی که فارغ التحصیل شده اند پیشنهاد می کنم در کنار دانشگاه فعالیت های صنفی نیز داشته باشند و خودشان را با خواسته های بازار به روز کنند .
هیچ معمار مشخصی کاملا مورد علاقه ی من نیست چون معتقدم هر معمار سهم ویژه ای در رشته معماری دارد.
واژه شهر هوشمند از مدت ها پیش مطرح است و طرفداران و منتقدان خاص دارد ، ولی تجربه نشون داده که در اکثر شهرها به این موضوع زیاد بها داده نشده ،تا اینکه اپیدمیک کرونا و قرنطینه و کارهای آنلاین مطرح شد و معماری و مردم به سمت شهرهوشمند قدم برداشتند و خاستار آن شدند . شهر هوشمند از نظر حفاظت محیط زیست ، کاهش هزینه ، کاهش مصرف برق ،صرفه جویی در برق دارای مزیت می باشد و نیاز به زیرساختهای خاصی دارد و همین امر باعث می شود کشور ما نتواند به طور استاندارد شهری را هوشمند سازد .
یکی از لازم های شهر هوشمند ، شهروند هوشمند است ، استفاده از هوشمندسازی تا حدی باعث می شود نیاز ها برای حضور در فضا ی فیزیکی و روابط رودر رو حذف شود و دور کاری رشد کند.در این دوره شیوه اپیدمیک چون سیستم ما به آموزش آنلاین روی نیاورده بود هنگام آنلاین شدن ، سیستم و دانشجویان به نوعی غافلگیر شدند .
۵-شهروندان هوشمند از پایه ها و ارکان شهر هوشمند است، چگونه می توان شهروندان را نیز هوشمند کرد؟
یکی از پایه های رسیدن به شهر هوشمند ، شهروندان هستند . شهروند هوشند فردی است که بتواند خیلی از کار های روزمره خودش را به صورت آنلاین انجام دهد ، افراد باید توانایی استفاده از ابزارها را داشته باشند و همچنین ارائه دهنده خدمات ، خدمات مورد نیاز فرد را به صورت آنلاین فراهم آورد.
پیش بینی این موضوع از نظر پزشکی و علمی غیرممکن است ، در دنیای شهرسازی مبحثی مطرح شده در مورد دوران بعد ازکوید۱۹ . تم اصلی این عنوان این است که بعد از این دوران شهر ها چگونه خودشان را آماده کنند برای شرایط مشابه.
اقتصاد پایدار نه تنها در شهر هوشمند بلکه در شکل گیری و توسعه ی شهر ها همیشه مطرح بوده ، خیلی از نظریه پردازان در شهرسازی معتقد اند که شهر بر پایه اقتصاد شکل می گیرد و با تکیه بر آن رشد می کند ،
کشور هایی که اقتصادشان آسیب پذیر است در اثر قطع شدن رویه سنتی دچار مشکل می شوند ، این نشان می دهد اقتصاد پایدار و الترونیک می توانند به کار خود ادامه دهند و بیشتر از آنچه ما فکر می کنیم تاثیر دارد.
بعضی کشور ها برای انجام کار ها نیاز به حضور در محل کار ندارند و فضای خانه را از صرف مسکونی بودن خارج و به فضای کار تبدیل می کنند ، این پدیده از چند سال پیش وارد معماری مسکونی شده ولی در مرحله ای است که نمیتواند فضای خانه را بهتر کند و گاهی باعث افزایش افسردگی می شود پس نیازمند بازنگری طراحی و تفکرات جدید است .
سال ها قبل کسانی که معماری می خواندند مدعی بودند که رشته ی تحصیلی ما معماری و شهرسازی است . حال هرکدام یک حوضه ی تخصصی ، جدا از هم ولی در ارتباط باهم هستند . من شخصا فکر می کنم هرچند این دو به هم نزدیک هستند ولی باید رشته های مجزا باشند .
من با نرم افزار ها کاملا موافقم و در معماری دو نوع گرایش فکری وجود دارد : گروه اول معتقد هستند که باید فعالیتی هنری باشد و وجود کاغذ و قلم نیاز دارد و گروهی معتقد هستند معماری باید با نیاز روز درگیر باشد و از تکنیک ها و نرم افزار های به روز استفاده شود . من به شخصه معتقد هستم که باید از وابستگی به کاغذ کمتر و به سمت توسعه ی مهارت ها برویم.
من به عنوان یک معلمس باید بگویم ادامه ی تحصیل لازم است ولی در ایران بستر مناسب فراهم نیست و هماهنگی بین وزارت خانه ها وجود ندارد .
متاسفانه در رشته های مهندسی بیکاری وجود دارد و از دلایل این مشکل می توان به ناهماهنگی بین وزارت خانه ی فعالیت مهندسان و وزارت خانه ی آموزش مهندسان اشاره کرد . اگر دو وزارت خانه به تعاملات برسند و بهتر و هماهنگ تر باشند گام مثبتی میتوان برداشت .